دکتر ایتبس

ترک خوردگی در المان دیوار باعث کاهش ظرفیت آن در برابر تقاضا می گردد. لذا می بایست به موازات انجام فرایند طراحی، ترک خوردگی دیوارها مورد بررسی قرار گیرد و در صورت نیاز، ضرایب ترک خوردگی برای آنها لحاظ گردد که کاری زمان بر و پر دردسر خواهد بود. به همین دلیل طراحان ترجیح می دهند از ابتدا ضرایب ترک خوردگی را بر تمامی دیوارها اعمال نمایند که قطعا انتخاب بهینه ای نخواهد بود. دکتر ایتبس می تواند ترک خوردگی دیوارها را به موازات انجام فرایند طراحی و بعد از هر تحلیل - طراحی به دقت بررسی و ضرایب مناسب را اعمال نماید.

الف) با انتخاب گزینه مربوطه توسط کاربر جهت بررسی و اعمال ضرایب ترک خوردگی دیوار، پنجره زیر نمایش داده می شود تا کاربر بتواند ضرایب اصلاح سختی مورد نظر خود را برای دیوارهای ترک خورده و نخورده تعریف نماید.

ب) قبل از شروع طراحی سازه:

• برای ستون ها و تیر ها ضرایب کاهش سختی در حالت ترک خورده مطابق شکل زیر اعمال می شود.

  

• برای دیوارها،  ضرایب کاهش سختی در حالت ترک نخورده و بر اساس تعریف کاربر اعمال می شود.

• برای ستون های سر و کله دیوار نیز مانند خود دیوار به صورت ترک نخورده (شکل زیر) تعریف می شود.

ت) ترکیبات بار :

• برای مشاهده بیشترین تنش در دیوار کلیه ترکیبات بار تعریف شده در فایل اصلی آنالیز شده و ترکیب بار بحرانی در نظر گرفته می شود.

ج) تنش گسیختگی بتن دیوار

• تنش گسیختگی بتن هر المان دیوار به صورت مستقل به صورت زیر محاسبه می گردد. 

• مثلا برای بتن C30 داریم :

Fr=0.6*√fc= 0.6*√30= 3.286 Mpa => 328600 kgf/m2

1. اعمال ضرایب کاهش سختی برای حالت دیوار ترک خورده

   بعد از آنالیز سازه با شرایط ترک خوردگی تعریف شده، تنش  محور S22 در 4 گوشه المان شل خوانده می شود و ماکزیمم آن بدست می آید و با مقادیر تنش گسیختگی مقایسه می شود.

• در صورتی که المانی از یک دیوار ترک خورده باشد، کل دیوار به همراه ستون های کناری دیوار در حالت ترک خورده لحاظ می شود.

• ازآنجایی‌که ستون‌های متصل به دیوار در حقیقت المان‌های مرزی دیوار بوده و جزئی از دیوار محسوب می‌شود بنابراین این ستونها نیز ضرایب ترک‌خوردگی مشابه با دیوارهای متصل به آن‌ها دارند.

• ضرایب کاهش سختی در حالت ترک خورده برای ستون سروکله دیوار به صورت زیر است: